De doffe dreunen verstommen,
kruitdampen mengen zich met de mist,
in de verte nog een laatste flits.
De wereld slaapt en houdt zich van de domme.
Op straat liggen scherven van mortieren,
bommen en granaten;
achteloos achtergelaten.
Enkel maar om ons te plezieren.
Als de zon stuivertje wisselt met de maan
slaapt de stad nog onder een neveldeken.
De roodborst ontwaakt en zet aan;
een nieuwe ochtend, een nieuw jaar, een bemoedigend teken.